Zespół Charytatywny

   Caritas to miłość, określony rodzaj miłości - miłość bratnia, podnosząca, wspierająca, akceptująca. Do takiej miłości - pomocy względem wszystkich potrzebujących, ubogich i słabych - bez oglądania się na rasę, wyznanie, narodowość czy stopień winy - wzywa i uzdalnia chrześcijan Jezus Chrystus. Miłość tak pojęta nie może nie stawiać wspieranemu nieodzownych wymagań, a nierzadko tez obyć się bez profesjonalnych umiejętności. Jednak pierwsze w kolejności i hierarchii pozostaje proste otwarcie na zgnębioną siostrę lub brata. To jest caritas Kościoła w najistotniejszym sensie i ona jest racja bytu organizacji, której na imię CARITAS.
   Caritas jest organizacja o zasięgu światowym. Caritas Internationalis to federacja 146 organizacji Caritas ze 194 państw i terytoriów całego świata. Jej organy centralne pełnią role koordynacyjna, informacyjna i reprezentacyjna przy organizowaniu pomocy w skali globalnej.
   Caritas Polska jest duszpasterską instytucją charytatywną Episkopatu Polski. W stosunku do Caritas diecezjalnych pełni role pomocniczą. Władza nadrzędna dla Caritas Polskiej jest Konferencja Episkopatu Polski. Ona tez nadaje Caritas Polskiej statut i powołuje jej dyrektora. Caritas Polska jest wyposażona zarówno w kościelną, jak cywilną osobowość prawną. Jako organ centralny i ogólnokrajowy Caritas Polska pełni następujące funkcje:

• Koordynacyjną - koordynowanie, usprawnianie i ujednolicanie akcji podejmowanych wspólnie przez Caritas diecezjalne (Caritas Polska zatrudnia koordynatora stacji opieki i koordynatora do spraw mediów);

• Reprezentacyjną: reprezentowanie Caritas Kosciola w Polsce wobec innych podmiotów w kraju i za granica (urzędów państwowych, mediów ogólnopolskich, organizacji zagranicznych i międzynarodowych);

• Operacyjną: podejmowanie samodzielnej działalności pomocowej (organizowanie ogólnokrajowych zbiórek na pomoc dla zagranicy, wysyłanie transportów z ta pomoca, pozyskiwanie i udostępnianie środków na różne inicjatywy pomocowe w kraju, zarządzanie udzielonymi funduszami celowymi, finansowanie programów pomocowych za granica);

• Formacyjno-informacyjną: organizowanie szkoleń i sympozjów; rozpoznawanie obszarów i skali ubóstwa w Polsce; działalność wydawnicza za pośrednictwem Fundacji "Pro Caritate".

W ramach Caritas Polskiej działa Biuro Au-Pair "Droga", pośredniczące w wyjazdach dziewcząt z Polski do rodzin na Zachodzie Europy w charakterze opiekunek do dzieci.
W Polsce Caritas zorganizowana jest na zasadzie w pełni autonomicznych organizacji diecezjalnych. Tworzy ją 39 Caritas diecezjalnych z centralami w stolicach diecezji, a nadto równorzędne wobec nich: Caritas archidiecezji przemysko-warszawskiej i Caritas diecezji wroclawsko-gdańskiej obrządku grekokatolickiego, Caritas Ordynariatu Polowego, Caritas Zakonu Bonifratrów. Ogólnokrajowym organem koordynacyjno-reprezentacyjnym jest Caritas Polska z siedziba w Warszawie. W skład każdej Caritas diecezjalnej wchodzi statutowo centrala diecezjalna z prowadzonymi przez nią placówkami oraz - jako ogniwo podstawowe - Caritas parafialne. Jeśli wymaga tego specyfika środowiska, na szczeblu podstawowym tworzone są koła Caritas (np. koła szkolne, koła osób niepełnosprawnych i in.). W praktyce zamiast Caritas parafialnych bardzo często działają jeszcze "parafialne zespoły charytatywne" powołane do życia instrukcja Episkopatu Polski z 1986 r., a wiec jeszcze przed odrodzeniem się Caritas. Sytuacja jest zróżnicowana w zależności od diecezji. W niektórych diecezjach (np. tarnowskiej, opolskiej, gliwickiej) zespoły parafialne przedzierzgnęły się w Caritas parafialne, w innych częściowo, w jeszcze innych w minimalnym stopniu. Stosownie do sytuacji niniejszy informator operować będzie w rozdziale zatytułowanym "Przegląd diecezjalnych organizacji Caritas" oboma pojęciami: "Caritas parafialnych" i "parafialnych zespołów charytatywnych". W dalszej perspektywie coraz więcej parafialnych grup charytatywnych utożsamiać się będzie z Caritas. W niektórych diecezjach istnieje szczebel pośredni miedzy centrala diecezjalna a parafia: okręgi lub rejony Caritas (diecezja elbląska, gliwicka, lubelska, opolska, radomska, rzeszowska); dekanalni duszpasterze charytatywni (diecezja tarnowska), dekanalne instruktorki charytatywne (archidiecezja katowicka). Diecezje Kościoła katolickiego w Polsce. Stolice diecezji są zarazem siedzibami diecezjalnych central Caritas. Ogniwa Caritas diecezji: Okręgi, rejony, dekanaty funkcjonują tylko w niektórych diecezjach.
   Caritas Diecezji Siedleckiej została powołana dekretem Biskupa Siedleckiego dnia 14 kwietnia 1991 roku, dla przewodniczenia dziełom charytatywnym w diecezji siedleckiej. Według statutu podstawową jednostką organizacyjną Caritas jest Parafialny Zespół Charytatywny. Pracy Zespołu przewodniczy Ksiądz Proboszcz. Należą do niego duchowni i świeccy, o wrażliwym sercu na potrzeby drugiego człowieka.
Parafialne Zespoły Charytatywne prowadzą punkty charytatywne do gromadzenia i rozdawania biednym żywności, odzieży i innych darów, świetlice dla dzieci i kuchnie dla ubogich. Organizują wigilie dla ludzi samotnych, paczki świąteczne dla rodzin i dzieci, dni chorych, pielgrzymki i wycieczki, kolonie i imprezy dla dzieci, zbiórki darów rzeczowych i pieniężnych i pomoc ofiarom klęsk żywiołowych.

Trzecie Szkolne Koło Caritas powstało w Zespole Szkół Ogólnokształcących w Rykach. Jak poinformował naszą rozgłośnie ks. Paweł Smarz, zastępca dyrektora Caritas diecezji siedleckiej: "Szkolne Koło Caritas w Rykach zostało zainicjowane przez panią katechetkę Halinę Jakubaszek, zrzesza 29 członków, opiekunem koła została pani Halina, do pomocy poproszono również panią Marzenę Flont, asystentem kościelnym został ks. kan. Roman Wiszniewski, dziekan rycki".
      Do tej pory Szkolne Koła Caritas powstały w zespole szkól w Dęblinie i w zespole szkół w Adamowie. Szkolne Koło Caritas jest organizacją młodzieżową działającą na terenie szkoły pod nadzorem dyrekcji i włączającą się w działalność charytatywną, opiekuńczą i wychowawczą prowadzoną przez Caritas. Podstawowym celem tej organizacji jest praktyczna realizacja przykazania miłości bliźniego w odniesieniu do każdego, bez względu na jego przekonania, wyznanie narodowość czy rasę. Sens funkcjonowania SKC opiera się na autentycznym zaangażowaniu ludzi młodych na rzecz osób potrzebujących, na wzajemnym partnerskim zaufaniu, współodpowiedzialności i pracy zespołowej. Do osiągnięcia tych celów członkowie SKC dążą poprzez podejmowanie zadań zarówno w obrębie szkoły, jak i parafii oraz środowiska lokalnego.
      Praca w Szkolnym Kole Caritas kształtuje wrażliwość na potrzeby innych ludzi, a jednocześnie pomaga w odkrywaniu własnych talentów i umiejętnym ich rozwijaniu. W sprawach wychowawczych i organizacyjnych opiekę nad Kołem sprawuje nauczyciel szkoły zatwierdzony przez dyrektora szkoły, natomiast opiekę duchową sprawuje kapłan (asystent kościelny) wyznaczony przez Biskupa Ordynariusza.